Πολλοί νομίζουν ότι όταν κάποιος καταπιέζει-καταστέλλει μέσα του την πίκρα, τη λύπη, τον ψυχικό πόνο, την απογοήτευση, κ.α.  τα συναισθήματα αυτά θα πάψουν να υπάρχουν. Πολλοί μάλιστα συνηθίζουν να προτείνουν την προσποίηση (και προς τον εαυτό τους) ότι όλα είναι καλά. Οι πρακτικές αυτού του τύπου είναι από τα μεγαλύτερα λάθη που γίνονται κάθε μέρα.

Τα καταπιεσμένα συναισθήματα δεν φεύγουν αλλά μένουν εκεί, γίνονται σαράκια και κάποια στιγμή θα βγουν με τον χειρότερο τρόπο ως προβλήματα Ψυχικής ή Σωματικής υγείας. Η «λύση» είναι ο άνθρωπος να βιώσει τα συναισθήματά του, να τα εκφράσει και να τα αξιοποιήσει αν γίνεται. Βέβαια είναι μια «δύσκολη» λύση… αλλά ποιος είπε ότι η Ψυχική και η Σωματική Υγεία είναι κάτι που «κατακτούμε» εύκολα;